|
Teatr Skarbkowski –
teatr lwowski, mieszczący się w klasycystycznym gmachu,
wzniesionym z funduszy hrabiego Stanisława Skarbka w
latach 1837–1842, otwarty 28 marca 1842 i funkcjonujący
do września 1900.
Autorami projektu byli Johann Salzmann i Ludwig
Pichl[1]. Budowa trwała pięć lat[2]. Gmach powstał na
miejscu dawnych bastionów otaczających Niski Zamek.
Budynek spoczywa na 16 tysiącach bali dębowych
przywiezionych z majątków Skarbka. W momencie powstania
był największym teatrem w Europie, z widownią mogącą
pomieścić 1460 osób[2]. Oprócz teatru w gmachu mieścił
się także hotel (liczący ok. 300 pokoi), sklepy, biura,
kawiarnie, sale konferencyjne. W budynku znajdowały się
także mieszkania, w których mieszkali m.in. Artur
Grottger i Juliusz Kossak. Fundator hr Skarbek stworzył
Prawa dla teatru polskiego we Lwowie oraz fundację dla
aktorów i reżyserów na emeryturze[3]. Budynek był przez
fundatora oddany miastu w bezpłatne użytkowanie na
pięćdziesiąt lat. Założono, że gdy minie ten okres,
miasto będzie zobowiązane do uiszczania czynszu w kwocie
rocznej 17 tys. złr.
|